INTELIGENCJE WIELORAKIE
Dzięki stosowaniu różnorodnych działań nauczyciel pobudza motywację dzieci, zapobiega pamięciowemu, bezmyślnemu przyswajaniu i reprodukowaniu wiedzy, ale przede wszystkim rozwija on u dzieci wielorakie inteligencje. Większość ludzi ma różne typy inteligencji. Teoria Wielorakich Inteligencji (WI) może być zastosowana zarówno do uczniów jak i dorosłych. Jednym z nadzwyczajnych aspektów tej teorii jest przedstawienie 8 różnych ścieżek uczenia się. Teoria ta sugeruje w jaki sposób materiał może być prezentowany aby stworzyć warunki do efektywnego uczenia się i nauczania.
Teoria Wielorakich Inteligencji była stworzona przed dr Howarda Gardnera w 1983r. (profesora Uniwersytetu Harvarda). Kontynuatorem pracy Gardnera jest dr Thomas Armstrong. W swoim artykule „Naturalny geniusz dzieci” twierdzi, że każde dziecko rodzi się z naturalną, cudowną spontanicznością i podziwem oraz żywotnością i zdolnością do adaptacji. Niestety w domu, przedszkolu czy szkole napotyka ono na sytuacje, które stopniowo hamują te wartości w dzieciach.
- Po pierwsze dorośli muszą obudzić w sobie ich naturalne właściwości, które będą źródłem ich kreatywności i żywotności oraz zdolności do zabawy.
- Po drugie dorośli muszą poprzez proste ćwiczenia uaktywniać geniusz w dzieciach.
- Po trzecie dorośli muszą stworzyć „genialną atmosferę” w domu, przedszkolu i szkole, gdzie dzieci mogą uczyć się w atmosferze wolnej od krytycyzmu, porównań i nacisku do osiągania sukcesu.
Gardner określa osiem typów inteligencji, do nich zalicza:
- Inteligencję werbalną (słowną, językową).
- Inteligencję matematyczno- logiczną.
- Inteligencję obrazkową (wizualno-przestrzenną).
- Inteligencję ruchową (kinestetyczną).
- Inteligencję muzyczno-rytmiczną (słuchową).
- Inteligencję interpersonalną (międzyludzką).
- Inteligencje intrapersonalną (wewnętrzną).
- Inteligencje naturalistyczną (przyrodniczą).
Teoria WI zrewolucjonizowała sposób uczenia, sugeruje ona że nauczyciele powinni być uczeni jak prezentować lekcje, zajęcia w różnorodny sposób przy użyciu muzyki, pracy w grupach, scenek, wykorzystując multimedia, wycieczki oraz własną refleksję. Teoria WI jest intrygująca bo rozszerza ona nasze horyzonty o dostępne środki nauczania wykraczające poza słowne, tradycyjne metody.